Dingen die ik wil:
Naar buiten
3D ontwerpen en printen/telescoop afmaken
Op vakantie
Mijn baan terug
Meedoen
Bij mensen thuis afspreken
Langer dan een half uur kletsen zonder consequenties
Zwemmen
Sterren kijken
Noorderlicht zien
Een uitje
Creatief bezig zijn
Hier blijven wonen
Mijn leven terug.
En als ik dan toch onredelijk mag doen:
Parachutespringen
Indoor skydiven
Ballonvaart maken
Bungeejumpen
Duiken bij een koraalrif
Zweefvliegen
Surfen
Karten
Helicoptervlucht maken
Een vliegtuig besturen
Een berg beklimmen en abseilen
(welk van deze dingen heb ik al eens gedaan? Het zijn er vier)
Heerlijk he? Ik heb het al jaren niet meer gedaan, ook voor ik ziek werd niet, maar vond het altijd echt geweldig. Berg bewandelen deed ik dan nog wel regelmatig en dat was ook genieten
Oh ja, heerlijk! Dat deden wij ook veel ๐. Laatste keer was in december 2019 in Nieuw Zeeland. Gelukkig want vlak daarna werd ik ziek, en die herinneringen hebben we gelukkig nog net op tijd gekregen.
Gaan we gewoon voor ๐ช iets hebben om naar uit te kijken is belangrijk. Ik ga ooit de Alpen weer zien en ik ga naar de eclips in Spanje over twee jaar.
Na mijn eerste postviraal syndroom (2012) heb ik best nog wel wat leuke dingen gedaan in de bergen. Na mijn aanvaring met Covid in mei 2023 ben ik niet meer fit genoeg geweest. Maar ik houd de moed erin.
Precies!!! Ik had in het begin heel veel last van het feit dat ik veel voorstellingen niet meer kon zien, tot ik me realiseerde dat ik sowieso altijd mรฉรฉr voorstellingen wilde zien dan รผberhaupt mogelijk was.
Precies. Ik ben nou eenmaal een levensgenieter en wat dat betreft is het gewoon nooit genoeg. Ik kan nooit alles uitvoeren wat ik zou willen. Dan zou ik vermoedelijk zoโn drie gezonde levens nodig hebben. En in die +/- 240 jaar zou ik dan vast nog weer andere dingen bedenken! ๐
Op mijn โals het ooit nog goed komt en de meeste symptomen omkeerbaar zijnโ-lijstje staat hiken door Noorwegen. En liefst van het meest zuidelijke punt naar het meest noordelijke. En dromen mag, niet waar?
Dromen houdt ons op de been โค๏ธ kamperen in Noorwegen lijkt me ook geweldig, maar richting het echte noorden ga ik denk ik toch voor de blokhut ๐ฅถ
The Norwegian Trekking Association (in short DNT) is Norway's biggest outdoor activities organisation. For 150 years, we've been working to promote trekking and to improve conditions for all who enjoy...
Zullen we morgen gaan? Dit klinkt zo leuk! Vooral het stukje dat je niet altijd kan boeken, maar dat er altijd wel een slaapplek voor je is, dat is echt precies de instelling waar ik zo van hou
Ik moest hem even googlen, maar ja! Dat is een hele toffe dino om op te rijden! Die wil ik ook wel. En een brachiosaurus, die schijnen te niezen op kleine meisjes en dat vind ik leuk
Momenteel zijn mijn donkere wolken groot en weet ik het niet zo goed. Volgende week wederom herkansing voor bezoek van mijn beste vriendin en ik heb wat dingen half uitstaan met mensen hier. Zoals een keer koffiedrinken bij het kasteel hier. Dat doe ik ook graag met anderen :) maar
Dan kunnen we het goed vinden samen op dat gebied, ik ben tegenwoordig ook heel erg van het vooruit plannen, dan kan ik de agenda goed in de gaten houden. Spontaan is lastig geworden
Jaaa! Leuk! Zo zie je maar wat er uit even klagen komt. Al twee toffe mensen die langs willen komen. En ik heb nog met wat anderen dingen uitstaan, super fijn โค๏ธ
Ik kan het me allemaal zo goed voorstellen. Hoewel ik me bijna niet kan voorstellen hoe kรบt het is om dit allemaal niet te kunnen. Ik hoop hard voor je dat het allemaal toch weer mogelijk wordt ๐
Vandaag is het even allemaal kak. Ik had zo gehoopt dat de rolstoel geen enorme vertraging op zou lopen. Morgen of over een paar dagen zie ik de boel vast weer wat zonniger in en kan ik weer zien dat er ook zat mooie dingen zijn
Ik las het. Kan me zo voorstellen dat je af en toe zin hebt om iets heel hard stuk te gooien, luid gillend. Natuurlijk zijn er zat mooie dingen, maar als er zo veel wegvalt zou ik dat ook ongelofelijk missen.
Ja, dit is gewoon fucking pijnlijk. Het hielp wel om het van me af te schrijven. De wereld is zo klein geworden, soms snap ik het even niet meer. *knuffel*
Ik ben een echte Ommense maar buiten dat, ik heb mijn baan hier ( aangenomen zonder reiskosten) en mijn zoon heeft ook hier zijn leven. Ik hoop gewoon met je mee โบ๏ธ
Ik ben op anderhalf uur volledig gesloopt. Ik ging net beginnen zeefdrukken en dan dat telefoontje van mijn auto. Ik heb geen zin om nieuwe auto's te bekijken. Ik wil gewoon MIJN auto terug. Dat ik hier nu op zo een korte tijd een beslissing over moet maken, ik wil er gewoon niet over nadenken...
Ik heb ook mijn leven niet afgesteld op hem voor alle duidelijkheid. Ik blijf flirten en daten. Maar wat ik voor hem voel, is speciaal. En dat zal altijd zo blijven. Het moet zijn dat er iets is, als we elkaar blijven terug zien. Kan er mee leven hoor, tis gewoon lastig.
Dat zeg ik er ook vaak bij. Dat ik mag rijden is een privilege. Dat besef ik mij elke dag. Het is mijn vrijheid mijn alles. Ik kan niet met OV. Ik zou zonder auto nergens komen. En die mensen zijn er ook en op een dag ben ik er eentje.
Wat ook handig zou zijn op de die dingen is een workmodus en een persoonlijke modus. Ik wil geen persoonlijke zien op het werk en op vakantie wil ik@geen werkzaken zien.
Als ik een Geld terug bij vertraging-claim indien bij NS en ik maakte de reis op mijn business card, krijg ik dan het geld terug of mijn werkgever? Op het formulier heb ik wel mijn IBAN etc opgegeven. ๐ค
En dan moet ik weer terug naar mijn allereerste uitgangspunt: mijn werk moet echt zijn. Als kind ik haatte ik al dat er zoveel nep was wat op het eerste gezicht echt leek, van plastic, machine geproduceerd, zonder ziel. Dat is een grondwaarde die ik niet zal verlaten.
Respect dat je het dan toch voor elkaar hebt gekregen. Ik hoop hem nog een keer in IMAX te zien, maar dan moet ik er speciaal voor naar Amsterdam en al mijn weekends zijn al volgepland en... nou ja. We zien wel!
Zonder (mogelijke) interactie zie ik het nut niet in van zelf iemand te blijven volgen.
Dan ontvolg ik ze voor mijn eigen overzicht van mensen die ik leuk vind en graag mee praat. Het is maar wat je wilt.
Ik volg ook pas terug als er een tijdje prettige interactie is.
Dat is echt erg. Mijn Garmin gaf op een keer mijn hartslag niet meer weer, dus ik start hem opnieuw op, wacht een half uur, start nog eens opnieuw op, kijk voor updates die er niet waren, nog altijd hetzelfde... Ik geef het op en tik op Google 'Garmin geen hartslag' en BLIEP daar was mijn hartslag!
In "Waarom ben ik hier?" laat ik zien dat mensen met zingevende activiteiten een gezonder, langer en gelukkiger leven leiden: uitgeverijprometheus.nl/boeken/waaro...
Iemand wees me erop dat ik hier op mijn 16e al mee bezig was: "dieper nadenken over het wezen van je leven". Oef, confronterend! ;-)
Fair point. Ik heb wel een tv (zonder abonnement) en ik moet zeggen dat ik mijn chromecast letterlijk nooit gebruik en alles gewoon op mijn laptip bekijk.
Ik ben het met jullie eens en oneens, want je kan ook discussiรซren op bsky - maar je moet de juiste mensen vinden met de juiste instelling, niet mensen die gewoon naar elkaar schreeuwen. Ik heb een hoop geleerd hier en mijn meningen veranderd over dingen
Ik kan ook niet weg, wil het ook niet. Ik heb mijn leven hier en mijn verantwoordelijkheid is hier. Ook al word ik beperkt door van alles, mijn taak is hier en nu. En ik geef wat ik kan!
Ik geef Nederland niet op! Zeker nu niet!
Ook hier lijkt het wel winter. Wel lekker koud buiten โบ๏ธwandelen gaat het niet worden.
Ik ben een aantal jaar terug toen er ook een laag sneeuw lag met fiets en al gevallen. En op een paar cm na met mijn hoofd op een betonnen plantenbak terecht gekomen.
Sindsdien blijf ik liever binnen met dit weer๐
Zo, weer een afspraak afgetikt. Arbeidsdeskundig advies gekregen, kwam overeen met waar wij al mee bezig waren. Ik ga sowieso niet terug naar mijn oude team, eerst moet ik onder minder druk integreren en dat combineren met behandeling. Op mijn tempo. ๐
Ik denk dat voor veel mensen geldt dat het een korte lifeline naar buiten is. Gewoon, gezelligheid, kletsen, een discussie, gedachtes delen. Eigenlijk dingen die ik vroeger op mijn werk ook deed. Maar het blijft een vluchtig medium, hoe dan ook. Ik zie het als een aanvulling op m'n sociale contacten