Blijkbaar is mijn vrije dag het ideale moment om te verkondigen dat ik een gemene heks ben (net als de andere collega's in zelfde functie) en nog meer gemene onzin...
Dus gaan we ons op zijn laatste werkdag low key als heksen verkleden.
Beter mee lachen dan ons zwaar aantrekken, toch?
In theorie is het "not done" om een happy dance te doen wanneer een collega vertekt - maar voor die ene die zonder blikken of blozen verkondigde dat hij mij zonder twijfel vanop de 11de verdieping de trap zou afduwen, maak ik met overtuiging een uitzondering.
Is absoluut gebeurd, inclusief geschreven waarschuwing. He couldn't care less.
Door vele wissels bij tealeaders afgelopen 1,5j (ziekte, vervanging,...) heeft hij ook van situatie kunnen profiteren.
En poging van HR en teamleader om management te overtuigen zijn opzeg in te korten ving bot
En piste om na te denken over hem tijdelijk andere functie te geven in ander team vonden wij niet ok, want binnen de kortste keren gaat hij ons team daar weer zwart maken.
Als hij dat op dag 2 al bij nieuwe medewerkers probeert, gaat hem daar zeker niks stoppen.
Misschien een idee om de datum van zijn laatste dag jaarlijks "dag van de sfeer" te maken op het werk en 1tje te drinken na de uren of een taart die dag!😁
Ik zou geen sikkepit energie steken in zo iemand. Want ook negatieve aandacht is aandacht. Ik heb ooit ook eens zo’n sympathieke collega gehad, negeren is de beste saus. Werd’ie wel heel boos om 😂
Als ik hem écht wil pesten, moet ik hem vooral aanspreken enzo.
Hij heeft blijkbaar zo'n hekel aan mij dat hij nog liever 11 verdiepingen de trap neemt dan met mij in de lift te staan 😅
Ik betwijfel het ten zeerste.
Is een eersterangs pestkop en zijn reacties zijn echt puur venijn, walging en haat.
Ben niet enige collega waartegen/over hij zo doet, wel de enige waarbij het zo'n proporties aanneemt.
ik heb dus een vriendin en die is poes rechts net als ik. En als we dan samen zijn is het nog erger. Want dan begint zij bijv een anekdote te vertellen en ik moet dan al bij voorbaat lachen, omdat ik bij dat verhaal was, en nummer drie is zwaar geïrriteerd omdat hzij er niets van snapt.
Ik lees hier en daar dat het komt omdat 24 december gewoonlijk een werkdag is en dat het dus simpel eten moet zijn. The real deal is dan voor kerstdag. Maar ook bij ons is 24/12 geen feestdag 🧐
Ik denk dat ik dit was als kleuter, en helaas was ik een meisje en dan past het nog minder het stramien dan bij een jongetje, dus dan moet je soms toegeven om te overleven. Ik weet inmiddels dat ik het meest mij kan zijn bij mensen die autonoom zijn, nooit een bedreiging voor elkaar, wat een feest!
Bij gewoon moe zijn heb ik dat minder. Dan vergeet ik soms zelf te eten. Als ik dan alleen thuis ben, dan is het soms pas 14u tegen dat ik iets eet. Maar op een dag als vandaag is al mijn eten na de middag al op en dan moet ik nog een hele tijd mee. Gelukkig kwam ik nu over huis.
Al een paar weken zijn er schilders bezig om op de ballonnen het hekwerk en het plafond te verven. Dus ik zeg nog, weet je wat een goed plan is, ik ben een week vrij, dan moet ik een week werken en dan weer een week vrij. Kom als ik vrij ben💪
Of als je daar geen zin in hebt, niet🤷
Dan zou ik het toch echt op zijn minst framen als "minder vlees eten" en dan nog zou ik er bedenkingen bij hebben. Het is niet mijn particuliere schuld, laat staan mijn particuliere verantwoordelijk. Zelfde vibes als "een beter milieu begint bij jezelf".
Punt is dat hij dan nog de pineut is in verband met ophalen. Geeft niets. Naar supermarkten gaan is ons uitje en hij is geen shopper. We gaan hooguit naar 1 kledingwinkel en dan moet het klaar zijn. Als ik kleding nodig heb ga ik met een vriendin een dag shoppen. Ik moet de stoffen kunnen voelen.
Respect dat je het dan toch voor elkaar hebt gekregen. Ik hoop hem nog een keer in IMAX te zien, maar dan moet ik er speciaal voor naar Amsterdam en al mijn weekends zijn al volgepland en... nou ja. We zien wel!
In de trein naar huis na een hele volle, maar ook hele leuke werkdag. En omdat donderdag mijn vaste vrije dag is heb ik een heul lang weekend. En ga ik morgen toch nog naar Amsterdam om twee keer taart te eten bij twee collega’s. Je moet toch wat…
Mijn laatste werkdag was vorige week, maar vandaag is de laatste dag dat ik officieel nog Rijksambtenaar ben. Mijn opvolger is vanmiddag eindelijk bekendgemaakt. Ik zat in de sollicitatiecommissie en ben blij met de uitkomst. Ik heb ruimte gemaakt voor een vrouw. Die het fantastisch gaat doen. 🥳
Havermout is heerlijk. Weet je bij mij was het zo erg geworden dat ik nog maar een paar dingen at en dat waren dan ook nog niet de gezondste. Ik heb dan besloten, als ik dan toch niets lust, dan eet ik maar dingen die gezond zijn en niet lust en zo kon ik het wat uitbreiden. Ik ben een pak gezonder
Ik ben erg blij dat het zomertijd is. Na het eten nog een paar uurtjes geklusklooid in de tuin en dat gaf vandaag meer voldoening dan de werkdag op kantoor. Zo'n dag (om gauw dag tegen te zeggen).
Dat laatste klinkt bekend 😉 Als het echt niet anders kan is bij ons de deelauto ook nog wel een mogelijkheid van vervoer. En dan ben ik met alle liefde taxiouder, maar het is niet optie 1.
Dus moet het roer om. Benieuwd of we daar klaar voor zijn. Ik ben zelf vooral een fietser. En als het moet noodgedwongen met de auto of het OV. In Groningen is het best goed voor elkaar maar dat is dan ook wel meer een dorp.
Dat is een overweging die ik me ook aan het maken ben. Ik merk dat het me de laatste tijd meer en meer moeite kost om in mindere omstandigheden buiten te gaan lopen. Een loopband zou dan wel een welkom gegeven zijn.
Wat ik dus niet snap is dat mensen een shitload aan vuurwerk afsteken en niks opruimen. En als het nu voor de eigen deur stond, maar het staat voor ons huis op de stoep. Vorig jaar heb ik me meer dan een week geërgerd (en het toen opgeruimd), nu ga ik vanavond zelf opruimen. Maar pissig ben ik wel.
Die zijn voor slome duikelaars als ik. Soms ben ik mijn pasje nog aan het wegbergen, mijn koffertje aan het pakken als het poortje alweer dichtgaat. Dan probeer ik nog een keer te in te checken en dan lukt het niet meer.
