‘Mag jij al alleen naar de speeltuin?’ hoor ik mijn buurmeisje van 6 aan mijn zoon vragen die net van zijn scooter is gestapt. ‘Ja, dat mag ik al.’ Ik hoor een glimlach in zijn stem. ‘Mama! De buurjongen mag WEL alleen naar de speeltuin!’
Similar Posts
Vandaag naar de uni. Ik voel mij als een kind dat eindelijk de speeltuin in mag. Al moet ik bij wijze van spreken, al wachtend- nog 101 veters strikken.
Zat voor de gein nog een keer mijn labwaarden na te kijken en waar ik eerst dacht dat ik wel naar de internist zou worden doorverwezen, blijken naar mijn interpretatie de labwaarden toch sterk vooruit te zijn gegaan.
Alleen hoop ik wel dat ik dan van die klote ijzertabletten af mag stappen.
Mag. Ik hoor dat al mijn hele leven. Ik vind het geheel geweldig. Teksten zijn zelfs formidabel.
Ik moet wel een van de leuke mensen zijn hier natuurlijk, anders mag ik niet naar de meet-up😔
Oh dan mag ik blij zijn met de reactie van mijn dochters toen ik net mijn nieuwe kleding ging showen. Alleen maar “leuk, past goed bij je, echt een mamablouse”
Voor mij mag het in het Engels, Frans en Duits, maar dat ligt aan de talenkennis van de blinden/slechtzienden die afhankelijk zijn van Alt. Ik hoef alleen de taal wijzigen van mijn schermlezer.
De man voelt zich iets beter. Hij is net op het ziekenhuis verlost van een deel van de proppen in zijn neus.
Ik mag graag fietsen, maar dat gaat niet spontaan, want ik heb een voorrijder nodig voor mijn tandem.
Ik heb voor de dagelijkse alleen mijn benenwagen.
Uhm, ik ......
Mijn persoonlijkheid telt al voor 2, mijn lichaam mag wel 1x zijn hoor, geen 2x zoals nu is .... ;-)
Denken jullie dat ik al naar bed mag volgens de ongeschreven regels van het Groot Mens zijn?
✅ Ja
❌ Neen
Ode aan de egoïstische mama: ‘Mijn vrije tijd noem ik mijn speeltuin. Het maakt van mij een beter mens’
Ode aan de egoïstische mama: ‘Mijn vrije tijd noem ik mijn speeltuin. Het maakt van mij een beter mens’
Je voltijdse job terugschroeven en de vrijgekomen tijd besteden aan jezelf, dus niet aan je kinderen of het huishouden. Klinkt fout? En toch, meer ...
www.demorgen.be
Ik heb niet de antwoorden, maar dit is mijn observatie. Iets meer variatie in meningen mag hier wel. Ik zie soms mensen al massaal afgeserveerd worden als ze alleen vragen stellen over iets waarover al een soort zelfingenomen consensus lijkt te zijn. Ik vind daar iets van.
Ik mag dankbaar zijn dat ik relatief weinig ouderdomsklachten heb. Alleen mijn gehoor kon beter en ik heb lichte huidziekte die niet over gaat (gelukkig meestal onder mijn haar).
Als ik dan hoor van leeftijdsgenoten die de ene kwaal na de andere hebben leef ik met hun mee.
Van mij mag dat allemaal, hoor, maar ik mag daar ook mee lachen. En ik mag ook vinden dat een boek over steak in tijden van klimaatcrisis niet echt een meerwaarde is. Zoals ik het oneens mag zijn met veel van zijn analyses.
Ja ik kan moeilijk van je vragen dat je dat dan meteen voor me doet
Al mag het wel hoor
Je hebt een punt. Wie wel? Ik denk: al die mensen met Een Mening. Mag hoor, van mij. Alleen… mening op basis waarvan?
Ik gun iedereen een zalig uiteinde. Ik heb er al één, als ik m'n vrouw mag geloven. Die zit er de hele tijd aan. Mag hoor, daar niet van.
Ik zoek me helemaal rot naar allemaal mooie plaatjes kom jij aan met een simpel wit veertje wat natuurlijk wel weer een prachtige compositie is (mag ik dat zo zeggen?) alleen al door de eenvoud.
Dat weet ik ook wel hoor. Ik ben al 3x uitgevallen. Auto ongeluk, kanker, postviraal syndroom. Als ik wat fitter ben geniet ik enorm van mijn werk. Het zijn alleen dagen als vandaag dat ik even de moed verlies.
Dat mag, tis echt een schande. Ik kan er alleen maar naar kijken denkend welke dsm5 van toepassing zal zijn
Ja, vind ik wel. Mijn man eet ook mee hoor, van de salade. Die is blij dat ik ook eens iets maak wat in zijn vegan stramien past 😉. De kip is echt alleen voor mij.
Nee lieverd dat weet ik ook wel, maar ik wil graag blijven staan. En de sessies zijn meestal loodzwaar. MAG IK EVEN? (Ik mag altijd van mijn therapeut!)
Wel benieuwd naar de Partypoppers en Dirkje, maar ik mag niet gaan van mijn moeder.
Heb ik ook wel een beetje verstand van hoor, ik ben al 30 jaar eindredacteur ;) Maar ik mag toch hopen dat je niet echt denkt dat de manier waarop mensen worden benoemd alleen om woorddefinities gaat?