Moeilijk gesprek met het UWV net :( Mijn klachten zijn dusdanig dat ze het niet eens nuttig vond om over drie maanden weer contact te hebben. Ik voel me enorm afgeschreven nu
Moeilijk gesprek met het UWV net :( Mijn klachten zijn dusdanig dat ze het niet eens nuttig vond om over drie maanden weer contact te hebben. Ik voel me enorm afgeschreven nu
❤️ (en 💔)
💜
Ah kak, dat is zo confronterend. Ik ben inmiddels 15 jaar volledig afgekeurd en ben in de fase dat ik blij ben dat het UWV me met rust laat. Focus op wat goed is voor mij zonder bemoeienis. Hoop dat jij die innerlijke rust ook gaat krijgen
Heel confronterend. Als zelfs de werkfabriek geen mogelijkheden ziet... Nou ja, mijn WIA start ergens in oktober dit jaar geloof ik, dan komt er waarschijnlijk alsnog wel een hoop shit op me af. Uiteindelijk zal de rust fijn zijn, nu ben ik daar nog niet aan toe
Aan de andere kant geeft het wat meer rust… zitten ze je niet in de nek te hijgen… dat hoor ik ook vaker
Lijkt me heel dubbel. Aan de ene kant hoef je over drie maanden niet weer zo’n gesprek. Aan de andere kant is het heel confronterend voor je. Maaruh… wij schrijven je niet af hier hoor. Je bent even volwaardig mens als elk van ons. Kus 😘
Ja, precies dit. En dank je, ik schiet even vol. Fijne woorden ❤️
🧸
Ik sluit me volledig aan bij de woorden van Mieke. 😘🧸🫶
Ik kan mij voorstellen dat dit enorm confronterend is. Liefs voor jou ❤️
Zo dubbel ook.. Aan de ene kant fijn dat je niet gepusht wordt tot iets wat niet kan, maar ook bevestiging dat het dus (voorlopig) niet kan.
Vergeet niet dat niet kunnen werken niet gelijk staat aan afgeschreven zijn 💕 Liefs 😘
Heel dubbel, precies wat je zegt.
En dat is ook zeker waar, maar dat moet ik nog wel gaan voelen. Ik kan geen mooie dingen meer maken, enkel een beetje op internet hangen. Het voelt allemaal niet echt nuttig
Je deelt hier je verhalen en anderen hebben hier iets aan. Vind ik persoonlijk heel erg nuttig.
(Ik ken de zoektocht. En ik heb gelukkig mensen om he heen die heel erg vinden dat ik er toe doe en bijdraag aan hun levensgeluk)
Dat laatste heb ik gelukkig ook. Ik zou alleen zo graag iets willen doen wat niet voor me uit staren is. Ik mis het maken van dingen. Mijn arme 3d printer staat te verstoffen in de werkkamer, omdat ik ineens niet meer lijk te snappen hoe ik hem moet repareren/dingen kan ontwerpen. Ik mis mezelf.
Ah ja, het wordt zo'n vol zelfmedelijden dag. Niet echt zin in 😅
🧸
Ik weet het. En ik hoop voor je dat je jezelf ook weer gaat herontdekken. Op allerlei vlakken. Jij was niet je 3d printer. Je was al zo veel meer. En een groot deel daarvan ben je nog steeds.
Maar het is geen makkelijke ontdekkingstocht. Dikke kus en knuffels.
*knuffel* dank je
🧸❤️
❤️
😘😘😘
Waarschijnlijk iets dat je zelf ook weet, maar op zo'n moment gewoon hartstikke confronterend en verdrietig.
Meh..
Ik begrijp dat je jezelf nu zo voelt. Toch wil ik even advocaat van de duivel zijn. Niét om je aan te vallen of te bekritiseren. Wel om ook een ander inzicht te geven.
Ik heb getwijfeld om dit te schrijven, maar doe het toch.
Je velt nu een hard oordeel over jezelf. Ik voel mezelf niet aangesproken, maar besef je dat je hiermee ook tegen mij en anderen zegt dat wij afgeschreven zouden zijn? Ik denk dat jij dat idee niet over mij hebt. Waarom zou je dat idee dan wel over jezelf hebben?
Misschien komt dit als ik het zo opschrijf helemaal verkeerd over. Dat is niet de bedoeling. Juist niet. Ik snap je verdriet nu maar al te goed. Ik weet ook dat je blik over jezelf kan veranderen. Dat is wat ik je gun. Kus.
Zo zie ik anderen ook totaal niet, sorry als ik die indruk wek, dat is totaal mijn bedoeling niet. Voor anderen heb ik veel meer begrip. Loop niet voor niets bij een psycholoog. Ik ben keihard voor mezelf
Ik ken die innerlijke criticus maar al te goed. Ik gun je dat je die stap voor stap kunt gaan temmen 😘
Een hels karwei. Dat weet ik.
Ja! En dat doen ze dan om je het ruime aanbod te laten zien in de hoop dat je blijft maar ik ben juist heel tevreden met die ene podcast en meer hoef ik niet het is prima zo laat me met rust
Het geeft wat meer rust. Rust in het hoofd, want ik ging er aan onderdoor. Continue paniek en strijd. Dat overprikkelde mijn AuDHD brein enorm. Ik hoop oprecht dat de rust die ik nu voel nog wat doorzet en blijvend is.
Pff ja, dat is het ook. Het uwv laat me tot nu toe redelijk met rust, maar ik vrees de dag dat ze vinden dat het lang genoeg heeft geduurd. Als ik kan graag natuurlijk, maar dan ben ik ook de eerste die me meld.
Sterkte voor jou, ik hoop dat het nare gevoel gauw zakt. Je kiest hier echt niet voor.
Het is voor mij te laat voor lieve ouders, dat zou niet meer werken. Ik ben te veel stuk gemaakt.
Maar ik ben altijd heel blij als ik zie dat anderen ze wel hebben en kan daar enorm van genieten! Heerlijk om te lezen dat ze je zo in de watten willen leggen. Ook al is het niet leuk dat het moet.
Fijn om te horen, Marieke. Ook fijn dat het goed gaat met de studie. Met mij gaat het ook goed. Gelukkig weer wat rust na het overlijden van m’n moeder. Lekker aan het werk nu, dus ik mag niet klagen (en dat doe ik ook niet).
Hoor net dat mijn dochter de teek laat controleren op Lyme.
Ben blij dat ze dat doet.
Dat het zo moeilijk te traceren is wist ik niet.
Ja, het was niet vol te houden. Ik ben ook erg blij dat het bedrijf het zo goed op pakt, dat helpt wel met mijn schuldgevoel. En dat zeker! De vorige keer zat ik maanden zonder
Ben voor het eerst in weken weer eens een boek lezen. Blij dat ik weer de rust voel om dat te doen 😊
Het wordt ook voor andere aandoeningen voorgeschreven dan waarvoor het in NL is goedgekeurd. Deze mensen krijgen het middel niet vergoed. Dat betekent niet dat ze het niet nodig hebben.
Ik ben zo iemand en zonder dit middel zou ik nu in de ziektewet zitten.
Ja, ze gaan er gewoon van uit dat we er allemaal geen zin in hebben. En dat slaat nergens op. Ik had de leukste baan van de wereld, met een super fijn team. Ik ben nog steeds in de rouw over het verlies ervan. Ik hoop dat het goed gaat en dat je dan ook wat meer rust krijgt. Meestal is dat wel zo.
ben het voor een keer eens met de klaagbalken in de PostNL feesboekgroepen. dit is echt misleidend. ik zat ook al blij te zijn en dat is nu getemperd.
(en ja ben heus wel blij met alles wat we wél krijgen, dat is het punt niet)
PostNL spiegelt de zaken een stuk rooskleuriger voor dan ze zijn want die 19% loonsverhoging bestaat voor ongeveer de helft uit de verhoging van het wettelijk minimumloon (dat vermoedde ik al) nos.nl/artikel/2513...
Dat maakt de PVV nog niet geschikt om te regeren. Wat dat onderwerp betreft ben ik het zeer en volledig met hem eens! Ze hebben een programma dat wettelijk niet eens waar te maken is ( gelukkig). Natuurlijk heeft met name de VVD het flink verziekt. Hebben ook niet mijn stem!
Morgen beginnen ze met de nieuwe kozijnen en ik ben er wat zenuwachtig van. Iets met cirkel van invloed en zo.
Ik hoop dat het goed gaat.
Ja ik weet dat het vaklui zijn.
En tjonge wat verheug ik me op de nieuwe voordeur.
Dat waardeer ik enorm. Ik hoop dat het niet te laat is voordat ik aan de beurt ben.
Ik verbaas me niet meer, maar ik ben 51, dus ondertussen weet ik het wel. Maar het is een heel raar iets. Ze vragen het alleen om beleefd te zijn en om aan te geven dat ze hopen dat het goed met je gaat.
Als je ziet wat hun taalgebruik is op hun TL. Echt heel erg. Maar ook deze 2 jongens hebben een verhaal. Toch zijn zij me heel dierbaar. Kan het je niet goed uitleggen maar ik ben heel blij dat ik ze begrijp en ken. Dat wil niet zeggen dat ik het met ze eens ben.
Juist op het moment dat ik bedenk dat het manifesteren van mijn dromen in mijn werkelijkheid gewoon mogelijk is, plaatsen ze weer beren op de weg die zeggen dat je dat helemaal niet kan (en daar ben ik het niet meer mee eens)
Het gaat de laatste tijd een stuk beter met me. En in die uitspraak zit verborgen dat het het afgelopen jaar eigenlijk helemaal niet goed ging. Op privé vlak.
Dusdanig dat ik voor het eerst ooit nu ben begonnen met medicatie. En daardoor komt er wat ruimte om uit dat dal te klimmen.
Ik ben bang dat de taal en het liegen inmiddels zo met elkaar samengesmolten zijn dat ze niet meer los van elkaar te zien zijn.
Hee wat schrikken! Ik ben zelf uitgevallen met in het begin dezelfde klachten, mocht je een tip willen die me toen geholpen heeft, laat het weten. Sterkte, en ik hoop dat het je lukt wat meer rust te pakken
Dat klopt hoor, hoewel het de goede kant opgaat, overvallen het verdriet en het gemis mij nog met enige regelmaat. Dat is ook niet erg, gelukkig kan ik goed alleen zijn. Eénzaam voel ik mij niet snel. En ik ben gezegend met echte vrienden en vriendinnen. Dat is fijn en ook daar ben ik dankbaar voor.
Met dat laatste ben ik het volledig eens maar het is keiharde victim blaming wat je hier doet zonder de feiten te kennen. Ik ken de feiten ook niet. Wat mij betreft kan het allebei zijn hè?
Ik ben ook trots op je! En blij met je!
Ben ergens ook zo bang dat niemand die mooi gaat vinden want het is totaal niet wat ik nu maak. Niet eens een beetje...
Wat confronterend!
Zo’n besluit kan ruimte en rust geven om je energie beter te verdelen, zonder je te hoeven verantwoorden naar derden, en zo meer te Leven. Al realiseer ik me donders goed dat het ook als “ik ben afgeschreven” kan voelen, al is de realiteit dat ons sociale stelsel je ruimte geeft.