Ischias duurt tussen de 1 en 4 weken, tussen de 6 en 12 weken, of tot een half jaar, het blijft daarna meestal weg, het komt daarna meestal terug, een verwaarloosde ischias is heel erg, je kan niet zoveel doen aan ischias.
Al deze info komt van sites van fysiotherapeuten en rugklinieken.
Als het niet om te huilen was, is het het om te lachen….
heb je ipv fysio al eens gedacht aan de triggerpoint methode? (Ik vermoed dat jij pijn lijdt?)
Zeker heb ik daar aan gedacht! Indertijd op reva geleerd, heel handig voor zelfreparatie. Dikke bilspier kan je niet bij maar daar zijn die stekel-balletjes voor uitgevonden.
Verder houd ik het op afwachten, hoe vervelend dat ook is. Maar niks doen is ook wat doen, zeg ik zelf tenminste altijd ...
Ah, zo. Triggerpoints behandelen met diepe druk en lichte manipulatie zodat de spier ontspant werkt goed. En op tijd uitademen, ook als je pijn hebt, helpt ook. Neemt niet weg dat het nu even onhandig en pijnlijk is. Verder ben ik vooral bang dat ik iets chronisch maak, denk ik.
Daar heb ik echt al weken geleden gestemd, doe ik ieder jaar. En als hetgene wat je mooi vindt toevallig wél een hit geweest is staat het daar niet tussen, dus het vult elkaar mooi aan.
Ik heb zo een onbeschrijfelijke hekel aan voiceapps. Het is altijd een gedoe om die af te luisteren. Het komt nooit uit. Ik vergeet het daarna. Krijg je gemopper dat je niet reageert. Echt fok dat!
Maar ook over een baan die geen droombaan is, is het leuk een tijdje bij weg te dromen, overwegen of het je zou passen en hoe dan, en hoe je het aan zou pakken. En daarna besluiten om het vier te doen en kijken wat er dan weer op je pad komt. Ik kan dat nu niet meer en dat vind ik rot.
Ik zei niet schuldig, ik zei "draagt bij aan". Iedereen draagt bij aan de vervuiling. Als je dat niet erkent, als je niet erkent dat je een onderdeel bent van het probleem, van het systeem, kan je niet wezenlijk veranderen (en wordt het moeilijker om bij te dragen aan de oplossingen).
Er is iets zeer vreemd aan die aanvallen, ze komen smorgens erg vroeg en meestal terwijl ik nog aan het slapen ben, ik word dan wakker van een niet uit te houden pijn...een dik half uur en derna val ik terug in slaap zelfs
Als de pijn vaker komt worden het infiltraties
Ja, van de lente pas. En nu dan? Ik kijk wel of ik het hem laat doen. Hij klonk al niet heel zeker van zichzelf. Zei dat hij het al zo lang wilde maar dan gaat twijfelen weer. Ik zeg als jij zegt dat je het wilt ga ik je niet aan het twijfelen brengen, dan heb je aan mij een goede. Ik doe het gewoon
Dan heb je het over het incident zelf. Daar ga ik niet op in. Ik heb het over de uitspraak van Mirjam en dat deze zeer kwalijk is en schade doet aan een zeer complex debat.
Is dat niet juist fijn, dat je de tijd krijgt om dat soort toetsen in de loop van het jaar te doen ipv een keiharde 'njet' aan de poort als je het nog niet hebt gehaald? En gefeliciteerd!
Ja, die pilletjes die ik heb kan je niet even nemen op het moment dat je er last aan hebt. Het duurt een paar weken om te wennen en veranderen dan langdurig een hormoonspiegel in het hoofd. Even stoppen is er ook niet bij.
Wacht niet tot dinsdag. Bel nu. Het is de taak van de dokters om te bepalen of je nog een dag kan wachten en die taak kunnen ze alleen doen als jij ze belt op het moment dat je veel pijn hebt.
(En ja, ik heb zelf ervaring met te lang wachtenen ik heb ervan geleerd).
Ik weet van mensen die het zo opgelost hebben. En ik geloof dat ik dit jaar eindelijk de moed heb om het te doen.
Dus nu vooraftrek wijzigen, heb je het hele lopende jaar te pakken.
Wel lekker om te doen vòòr de kerst, dan zit je daar niet tegen aan te hikken als je aangifte doet. En achter loopt.
Fijne wandeling onder het genot van een podcast naar de huisarts en daarna de apotheek gemaakt.
Uit diversen onderzoeken blijkt dat ik een maagontsteking/maag zweer heb 🫤 tja niet heel verrassend eigenlijk. Nu flink aan de medicijnen de komende weken en als het niet terug.
Geen idee. Het is zonde van al dat eten. Ik heb wel het idee dat de appelbomen aangepast zijn aan het gemak om te plukken, en daardoor niet sterk genoeg zijn om zoveel appels te dragen.
Ze gaven bij ons aan dat het echt wel een paar weken duurt om te wennen. Eerst de boosheid en frustratie waarom de persoon niet gewoon thuis kan zijn, maar meestal komt er na een paar weken wel berusting. Ik hoop dat het bij jullie ook het geval is. Sterkte voor jullie allemaal❤️
Oke. Er is één kerstlied dat ik al een paar jaar niet kan aanhoren. En dat komt omdat de zangeres schreeuwt ipv zingt.
Het ligt niet aan mij. Vanvond staat de radio aan op hetzelfde geluidsniveau. En net piepte een van mijn vogels vanonder hun dekentje. Dat doen ze als het geluid te hard gaat. 😬
Ik ben meestal wel sociaal. Ik kan dan gerust een kwartier babbelen met iemand en dan weet ik niet eens hoe die heet. Daarna wordt het genant om het te vragen. Gelukkig heb ook een gebrek aan gêne, dus dat compenseert.
Ik denk dat ik een lifehack heb bedacht: als op de verpakking van etenswaren waarvan de houdbaarheid dreigt te verlopen voordat je tijd hebt om het op te eten staat dat je het niet mag invriezen, dan kan je het natuurlijk wél koken en daarna invriezen om het zo alsnog langer te kunnen bewaren... 😏
Dat gaat niet. Ik heb geen stoel om op te klimmen en hij komt van de zijkant van het dak boven het balkon af waar ik niet bij kan. Ik voel een drama aankomen.
De afgelopen weken lukte het om te vluchten voor de somberheid door veel te veel te doen. Nu ik rustiger aan moet doen, komt het allemaal keihard terug en ik ben het zo spuugzat.