Ik liep voor niets naar de weg om de PMD bak te halen. Man had hem niet neergezet. Het stomme is, ik loop langs de bakken als ik naar de weg loop maar ik ging er blind vanuit. Waarschijnlijk omdat man gisteren nog vroeg: plastic toch? Best lastig aangezien man vorige leging ook vergeten was.
Zwetster — Ik liep voor niets naar de weg...
🥊
En geen bijdehante opmerkingen dat ik het ook had kunnen doen want hij doet het elke week (normaalgesproken dan) dus dan denk ik daar niet over na. Ik zie het ding ook niet vanuit huis.
Ik heb hier wel vaker aan gedacht maar ik vraag me wel eens af of man niet aan OPS lijdt. Hij vergeet veel en is ook vaak prikkelbaar en heeft zijn hele leven met oplosmiddelen gewerkt 🤔
Dat zou verschrikkelijk zijn. Ik wist niet wat ops is en zocht het op. Lijkt me vreselijk
Het heeft meerdere gradaties natuurlijk. Bij hem zie ik de vergeetachtigheid, de stemmingswisselingen en de trillende handen. Maar hij heeft dit al heel lang dus ik weet niet zeker of het daaraan ligt. Ik weet niet wat de meerwaarde is om het te laten checken. Er is niets aan te doen.
Hersenletsel is mijn grootste angst. Ik ben mijn brein.
Zou je het niet willen weten? Ik zit niet in jouw situatie dus ik kan het nauwelijks inschatten maar het dunkt me dat ik het zou willen weten.
Ik ga het wel bespreken maar het maakt in principe geen verschil omdat er niets aan te doen is. Daarnaast heeft hij deze verschijnselen al heel lang dus wat het ook is, we zijn er aan gewend.
Ja die las ik al. Ook buitengewoon ongemakkelijk dat er niets aan te doen is. Maar ik zou wellicht eerder acceptatie hebben wanneer ik wist dat hij er niets aan kan doen. Anders zou ik er nog ruzie om kunnen maken wanneer mijn partner opvliegend is
Dat doen we evengoed wel hoor. Ik denk ook niet dat je alles daarop zou kunnen gooien 😏
Als je dat denkt kan dat onderzocht worden. Er zijn echter geen behandelingen voor, alleen omgaan met OPS zeg maar. Maar dat moet je samen overleggen.
Ja, ik weet niet wat de meerwaarde is om het te weten. Er is inderdaad niets aan te doen. Ik denk ook dat het dan het eerste stadium zal zijn en het wordt niet erger als je de oplosmiddelen verder uit de weg gaat. En als het geen OPS is moet je er ook mee leven.
Ik denk geen meerwaarde. Het enigste wat misschien zou kunnen helpen zijn wat geheugen spelletjes op de phone. Zelf heb ik gemerkt dat dit best wel helpt.
Hij zit wel de hele dag op zijn telefoon dus wat dat betreft moet dat wel lukken 😏
😆
Ik had nog nooit van OPS gehoord. Na het gegoogled te hebben word ik er stil van…
Er zijn veel gradaties. Als het al zo is dan is dit volgens mij het eerste stadium maar het kunnen ook gewoon ouderdomsverschijnselen en persoonlijkheidskenmerken zijn.
Fingers crossed! 🤞🏻
Similar Posts
Ik heb hem ook niet weggejaagd. Ook al heb ik hem gisteren ook al betrapt toen hij zijn behoefte deed.
(Anders doen ze het wel als ik het niet zie, denk ik dan maar).
Ik ook niet. Als het niet telefonisch kan loop ik naar de balie om aan te geven dat ik er ben en dat ik buiten wacht.
Ware het niet dat de man nog in Duitsland vertoeft en ik in Frankrijk dan ook hier. Nu wordt het dus 'ik weet nog niet waar het naar smaakt' ;-)
Ik kijk ook naar hem om te laten zien dat ik het zie. Ik loop langzaam door en zie dat hij ook loopt, niet fietst. Zij treuzelt ook. De weg buigt af, ik kijk nog een keer om en zie nog net dat ie haar richting weer op fietst. Ik loop snel een stukje door omdat ik weet dat ik daar kan zien waar ze is
Ik heb het ook een paar keer gezien. Wat mij dan ook verbaasd is dat de familie het niet in de gaten had. Ik zag een mevrouw met 2 dochters die het dan zogenaamd niet wisten. Ik denk wel dat ik ook moet opruimen, maar als ik dit zie heb ik een keurig net huis. 😉
Dat denk ik ook. Ik drink het ook niet vaak dus dan is het best te doen idd.
Dat heb ik dus ook. Ik durf net de app te openen maar ik durf verder niet ergens op te klikken want heb het idee dat ik dan direct naar de meldkamer ga. Dus kan het je niet vertellen.
Heb ik ook wel, gelukkig lees ik het nog na en denk dan, laat maar en plaatste de tweet niet.
Niet zo fair, want als ik het niet toevallig online had gezien had ik er naar kunnen fluiten. Ik vind het bizar dat het winkelpersoneel weet van een online actie, maar dat niet tegen de klant mogen zeggen (die nota bene de moeite doet om de winkel te bezoeken, en dan ook nog terug moet voor die 20%)
Ja precies, ik had van mijn hobby mijn werk kunnen maken dus ik vond het ook niet erg hoor. Het gaat er toch ook om dat je het naar de zin hebt.
Ik ging van "ambulanciere" naar "onderdirecteur". Maar ik was liever op de auto gebleven.
Voornamelijk dat ik het heel lastig vind om het knelpunt te vinden. Maar ik merk wel: dit is het niet.
Het zit hem voornamelijk in de inhoud, niet de voordracht. Ik denk dat ik te veel wil zeggen en daar niet de goede woorden voor vind. Dan wordt het al snel te abstract, naar mijn gevoel.
Ik verbaasde mij maar de quad deed het nog na het schoon maken. Dus hij had gelukkig nog vervoer naar huis en als hij het niet had, had ik hem naar zijn huis gebracht.
Ik meestal ook maar ik heb daar vaak de energie niet voor, om het te quoten en er zelf iets bij te zeggen. Dus dan repost ik maar.
Dat is niet leuk voor je man.
Ik heb zelf niets met kerstbomen optuigen, dus vandaar de verdeling en hij kan het ook beter dan ik
Dus dat, al is het ook inmiddels zo dat het ook wel werkt om dan wel iets te doen zolang het maar is omdat ik er zin in heb en niet omdat het gepland staat of af moet (en ik ermee kan stoppen als het niet gaat). Zo schipper ik de dagen door ⛴️
Heb ik gedaan ja. Bij de vorige code reageerden daar alleen mensen die ik niet volg, dan vind ik het toch wel lastig te bepalen of ik hem iemand gun. Vandaar ook de vraag hier
Ik begrijp de overweging.. Voor ons is het nu behapbaar, maar als het hoger was, had ik het ook nog niet gedaan denk ik
Ik ben daar wel principieel in.
Het ging dan ook niet door hé?
Voor hem denk ik niet. Mocht dat niet kloppen, het hád waar kunnen zijn.
Ik denk dat iedereen die het kan, z'n best doet om het goed te doen.. En daarbij: taal evolueert ook nog. Al snap ik de zorg ook wel een beetje. Ik was eigenlijk ook wel een "verloedering!" roeper, maar ik zie ook in dat er veel verandert en dat daar niet heel veel aan te doen is.
Als ik niet denk, dan ben ik ook.
ik is het denken,
maar het denken is niet Ik.
Ik zit naar de eerste termijn van het kabinet te luisteren van het debat begroting SZW. Ik word er verdrietig van. Het gaat voornamelijk over het gezin. Ik heb geen gezin. Niet omdat ik dat niet had gewild, maar omdat ik dat niet kon. Of kan. Ik heb niet gekozen voor het leven als alleenstaande, >>
Ja oké dat is zo. Daar hoef ik me niet tegen te verdedigen.
Maar ik wil het soms wel kwijt.
En ik vind dat het best ook getoond mag worden.
Doen anderen toch ook wat ze voor haat naar zich toe krijgen geslingerd. Dan maken ze het zichtbaar.
Ik laat nog niet de helft zien...
Heb ik ook meegemaakt. Ik verwachte een pakketje, zie de bus voor de deur. Dus ik loop van boven naar beneden rijd de bus weg. Briefje niet thuis in de bus. Niet eens aangebeld. Dus ik dacht; bel kapot? Dus ik bellen maar deed het gewoon.
ik nog naar de dokter gaan? Ik deed het nu ook alleen maar omdat andere mensen het graag wilden. En zie: weer niets. Ik ga niet meer.