Laatste tijd ben ik minder actief op X, Bluesky en Threads wegens ernstige psychische problemen.
Ik ga er verder niet over uitwijden...
Wel in het kort hoe GGZ hier schuldig aan is. ๐งต
1/4
Eline C. ๐ณ๏ธโ๐๐๐ฑ โ Laatste tijd ben ik minder act...
Wat ik wel weet, is dat als de GGZ mij 8 maanden eerder in behandeling had genomen toen het nog een 'simpele' autistische burn-out was dat ik nooit, maar dan ook nooit zover van het padje af was geraakt als nu.
2/4
Ik ben mezelf volledig kwijtgeraakt, dankzij de inhumaan lange wachtlijsten en door van het kastje naar de muur gestoten te worden.
3/4
Wanneer gaan we hier als politiek wat aan doen?
We creeรซren letterlijk zware psychiatrische problematiek door iemand zolang te laten wachten.
Wat begon als (autistische) burn-out, is inmiddels complex psychiatrische problematiek geworden.
Dank je wel, GGZ ๐ข
4/4
#GGZ
๐ซ
Dank je ๐
heel veel moed toegewenst Eline
Dank je wel!
Sterkte. Helaas ben je niet de enige .
Oef ๐
Wat is het precies wat je nodig hebt van de GGZ? Een behandeling vind ik te vaag klinken. Waarom lukt het je om op het rechte pad te blijven met de GGz en niet zonder de GGZ?
Ik kan niet uitwijden over de aard van de behandeling. Maar ik heb autisme, ADHD, trauma, burn-out en als gevolg daarvan is er wat geknapt in m'n kop en daar is specifieke therapie en medicijnen voor nodig. Medicijnen krijg ik al. Een simpele coach gaat dit niet oplossen
Ik snap dit zo goed. Een behandeling is voor iedereen verschillend wat dat inhoud dus logisch dat je het daarbij laat. Het is ook niet aan de cliรซnt om vast te stellen welke behandeling. Het is hรฉรฉl frustrerend als je om hulp roept en het niet of nauwelijks komt.
Precies dat
Ik vroeg ook niet naar een behandeling. Ik vroeg wat ze nodig heeft. Ik vond het interessant dat ze op voorhand weet dat ze zonder de GGZ er slechter van af is, terwijl er helemaal geen garantie is dat de GGZ je kan helpen. Ik heb het niet over medicatie btw. Die kun je ook van de HA krijgen.
Je weet niet altijd wat je precies nodig hebt. Dat kan ook het probleem zijn. En nee er is geen garantie maar het is vrij standaard dat je 'zoek hulp' naar je hoofd krijgt en dan zoek je hulp en dan ben je in sommige gevallen nog nergens. Je verwacht toch wel iets.
Benader je iemand die lichamelijke klachten heeft en er van overtuigd is dat als de cardioloog of longarts etc betrokken zou zijn ook op deze manier?
Huisartsen kunnen wel medicatie opstarten maar hebben uiteindelijk toch minder ervaring met en de tijd voor complexe problematiek.
Zonder de GGZ had ik niet meer geleefd. Ik zei al dat ik over de aard niet in discussie wilde. Dus.
Wel dat het zeer complex is. Ik heb een lichamelijke aandoening die mij psychisch ook opbreekt. Maar wil over de psychische kant niet zeggen wat ik mankeer
Ik weet dat je waarschijnlijk niet op tips zit te wachten. Dus alvast sorry.
Maar kan de reumatoloog/internist (of wie je hoofdbehandelaar somatiek is) niet wat betekenen met een vraag voor specifieke (multidisciplinaire) hulp?
Het gaat om een psychische hulpvraag. En om psychiatrische problematiek ten gevolge van lichamelijke ziekte en autisme. Dus nee, helaas niet. Heb al een behandelaar, alleen doen nu ze nu alleen medicatie omdat ze op zoek zijn naar een andere instelling voor therapie
Ik hoop dat ze een goed team voor je vinden met verstand van de wisselwerking tussen je hEDS en de invloed hiervan (wat je lichaam en brein anders doet, en hoeveel lastige situaties dat oproept enz) op de psyche.
Veel sterkte en een knuffel voor jou! Zelf al ruim een jaar aan het wachten...
Een jaar al. Hoe hou je het vol?
Ik nu inmiddels 9 maanden voordat een instantie me wil behandelen. Alles moet met medicijnen nu.
Met hulp van ambulante begeleiding, medicatie en regelmatige afspraken met mijn huisarts. Maar het is wel pittig om zo lang op traumabehandeling te wachten.
Die ambulante begeleiding worden bij mij steeds stopgezet om weer van organisatie te switchen. Ze vinden me te complex. Medicatie is zoveel dat er een psychiater op wordt gezet die geen woord houdt waardoor ik dus zonder kom te zitten. En ga zo maar door
Jeetje zeg! Complex vind ik zo'n rot woord, juist dan moet er hulp zijn. Ik heb zelf echt geluk gehad met mijn begeleiding, zeker met mijn huidige begeleider.
Ja joh. Oftewel: ze hebben gewoon geen zin in mij.
Fijn dat je een goeie begeleider hebt. Ik heb dus een goede. Alleen voor haar wordt ik te zwaar, dus wordt ik weer overgeplaatst.
Bij mij is het dat de GGZ me niet wil behandelen omdat ze denken dat mijn bindweefselziekte er in mee speelt en de impact ervan. Ze zoeken daarom een plek die gespecialiseerd is in somatiek en psychiatrie tegelijkertijd.
Herken jij dat ook?
Er speelt bij mij inderdaad ook fysiek wel van alles. En ook daarin vind ik bijvoorbeeld acceptatie heel lastig. Maar tot nu toe lijkt dat geen belemmering voor de ggz.
Zal wel een reden voor zijn.
Mijn fysieke deel is instabiel, progressief, neemt fulltime administratie in beslag en zorgt ervoor dat ik soms van het รฉรฉn op het andere moment op de SEH zit of plotsklaps aan zware pijnstilling moet. Vanwege m'n lage gewicht wilden ze me o.a. niet behandelen
En indd acceptatie is een ding.
Heb jij daar therapie voor gehad om dat te leren?
Dat is o.a. mijn hulpvraag voor mijn komende traject. En de vraag of ze dat ook kunnen bieden. De combinatie met autisme vinden ze lastig...
Hmm klinkt herkenbaar. Ik heb die hulpvraag ook samen met nog wat hulpvragen. Maar de combi autisme en somatiek maakt het complex vinden ze.
Rot is dat hรจ
Ja, nogal. Zodra er een combinatie is, kijkt iedereen naar elkaar... En kom je negens binnen.
Klopt
Marionetpoppetje wordt je dan
Similar Posts
Aan de telefoon.
Ik: Hoe komt het dat -wat ik ook zeg- het nooit goed is? Hoe komt het dat -als ik advies geef- je het toch niet doet? Wat verwacht je nu van mij?
Zij: Ja maar, ja maar.
Ik: Waarom zeg je nu ja maar ja maar?
(Ik ben een bitch. Soms is dat nodig.)
Ik ben ook zeker geen expert maar ik ga er wel met een paar om en dan steek je een en ander op. Mijn insteek is: als ik er maar van geniet boeit het verder niet zo of het een zeldzamere of bijzondere soort is. Maar voor 'de wetenschap' geef ik wel vaak de melding door als het wel wat zeldzamer is.
Dat denk ik ook maar ik ben het nooit zeker geweest. En dan schrijf ik het ook niet. En dat sinds ik ooit eens op TwiX al de mooiste woorden kreeg toen ik een eend met een reuze lange nek een gans noemde. Niks van aantrekken maar niet leuk.
Het zal wel kloppen nu jij ook deze aangeeft. ๐
Dat weet ik maar toen ik gevallen ben, was het nog volop aan het sneeuwen en waren ook de banen nog grotendeels niet sneeuwvrij. Toch niet op de stukken dat ik gevallen ben.
Ik weet nu wel dat als het niet meer wil dat ik aan de bel moet trekken, soms kun je het niet alleen oplossen en ga je er aan onder door. Ik ben wel wat opener en geef nu ook aan dat ik niet goed in mijn vel zit zoals een paar weken geleden dat ze mij een verkeerd merk medicijnen hadden gegeven.
Oja, dat vind ik ook. Het is het landschap van mijn jeugd. Toen wist ik niet dat het een coulissenlandschap is maar nu weet ik dat wel. En ik houd er nog steeds van. Na de uitvaart van mijn zwager reed ik met een vriend die er ook vandaan komt en die noemde het een troostrijk landschap.
Ik heb nooit make-up gedragen, het voelde altijd als iets wat niet ik is, maar dat ik een theateract aan het opvoeren ben. Ineens voelt het wel als โikโ. Ben aan het experimenteren wat nou voelt als mijn stijl, maar het begint te komen. Dit is wel meer dan ik dagelijks zou dragen, maar ik heb lol.
Gister had ik een van de grootste "dit hakt er wel even in" therapie in tijden en het is gewoon prachtig weer en ik ga zo wandelen maar ik ben ook zo moe en aan het verwerken dat ik bang ben dat ik er niet alles uit haal. Het sipt me wat.
Gelukkig is de vijver van Beleef de lente wel echt heel fijnโค๏ธ
Ik leg het nooit uit. Als iemand advies geeft dan zeg ik :"Dank je wel. Ik ga ernaar kijken." En ik zeg er verder nooit meer iets over. Als het onzin is kijk ik niet. Als het iets kan zijn kijk ik wel en dan blijkt het meestal toch onzin te zijn. Maar ik vertel nooit wat ik met het advies doe.
Het geeft me wel zeeรซn van tijd om de essentie te vinden van wat bij me past, ondanks dat het me daar ook enorm in hindert: als ik nog jaren door had moeten ploeteren zoals ik deed was ik daarin nooit zo ver gekomen als ik nu ben.
Ik heb dat, maar ik heb het zelf nog nooit gebruikt. Mama heeft dat en ik dacht: ohja, ik wil ook wel kroketten maken, maar het is er nog nooit van gekomen.
Ik heb het ook nooit 100 procent zeker geweten want het was heel ver. En de verrekijker had ik toen niet bij. Maar ik had ook dat idee. En nu jij het ook zegt ben ik nog zekerder. Bij jouw foto is er minder twijfel ๐.
Bij het kogelstoten en het discuswerpen kwamen de vrouwen op het laatste NK verder dan de mannen.
Dat vind ik best wel vet.
Ik weet zelf ook nog niet hoe, maar deze cherrypicking is vast wel ergens relevant in een discussie
Dat is dan wel het voordeel van nooit tv kijken en wel complete partijprogrammaโs lezen.
Ik stem niet op de poppetjes, wel op het programma.
Denk ik.
Maar ik scoorde ook hoog op de betweterstest.
Oh I know! We hebben een aquarium gehad en wat was ik blij toen dat eindelijk voorbij was.
Het is gewoon weer een hyperfixatie, die ook zo weer weg is bij mij, maar als ik er dan op in ga, zit ik er aan vast. Dus ik weet dat ik het niet moet doen, maar ik "wil" het nu zo graag
Oh, wat erg! Maar wel begrijpelijk en ergens vind ik dit echt heel erg troostend :) En precies dat. Het maakt me verder ook niet zo uit wat en hoe alles zit, dat ga ik toch nooit snappen. Als ik maar weet wat welke instantie wil weten en hoe ik het moet doorgeven en dat weet ik nu :)
(Ik weet dat ik klink als een verwende westerling dat ik meteen aan een dans denk bij zo'n bericht. Maar het is mijn link met het land dat ik nooit bezocht en de reden dat ik iets van de geschiedenis weet. Maar het is nu eenmaal exemplarisch.)
Dat gaat vast goed komen. Je weet...ik ben nooit zo eigenlijk.
En misschien is het ook wel een dom bericht van mij.
En krijg ik spijt dat ik het hardop gezegd heb.
Ik heb nooit kunnen studeren door het te lezen. Iemand moest het me gewoon uitleggen en ik kon het. Maar zelfstudie was een ramp. Gelukkig had ik wel goede hulp rondom mij. Maar u zin van dan zitten ze niet op hun plaats in die richting is wel wat kort door de bocht genomen ja.
Dat is misschien ook wel zo, ik sta er een beetje in van, als het mij betreft, dan merk ik het niet meer en doe dan wat goed voelt. Hoop overigens wel dat het nog even duurt. ๐
๐ Ik ben bang dat het bij mij ook daar op gaat uitlopen als ik mezelf niet een beetje begrens. Nu is het nog op plekken verstopt dat ik het ineens weer tegenkom en denk: Huh? Had ik dat nog bewaard?
Ja het gaat goed. Ik heb nu een eigen huisje op het ggz terrein. Dat is fijn. En ja ik heb een vriend. Verder ben ik wel heel moe. Ik mis hier wel een beetje de dm functie, maar goed. Had ik jou nou op mobiel of?
Precies dat. En het kost mij veel energie. Ik merk ook steeds vaker dat ik ga dissociรซren als ik bv door de IKEA rij of in drukke gebieden. Om mij af te sluiten van alle 'sorry' en wegduiken.
Ik ben er wel, maar ben er niet. En das heel naar en niet wat ik wil.
1
En als ik zeg dat ik mezelf niet was
door aanpassen en maskeren
dan is dat niet omdat
ik een toneelspel speelde.
Ja, ik studeerde de rollen goed
en speelde wat gevraagd werd, maar
daarin was ik gewoon mezelf.
Wat ik bedoel als ik zeg
dat ik mezelf niet was
is dat het maskeren, het aanpassen